Буллинг – бұл ұжым мүшелерінің біріне қайталанатын агрессия. Жәбірленушіні бір адам немесе бірнеше адам улай алады. Қалғандары көбінесе не болып жатқанын қарапайым деп санайды және буллингті тоқтату үшін ештеңе жасамайды.
Буллинг – бұл танымалдылықтың болмауы емес. Бір ұжымда оқушыны сыныптастар онша жақсы көрмейді, бірақ сонымен бірге олар оны ренжітпейді немесе қорламайды. Егер танымалдылық бәріне қажет болмаса, онда қауіпсіздік бәріне қажет.
Буллинг физикалық және психологиялық болуы мүмкін. Баланы ұрып-соғуға, сыныпта құлыптауға, заттарын алып тастауға және бүлдіруге болады. Немесе мазақ ету, атау, елемеу, онымен бір партада отырмау. ЮНЕСКО мәліметтері бойынша, физикалық қорлау ұлдар арасында, ал психологиялық қорлау қыздар арасында жиі кездеседі.
Буллинг құрбандары үнемі өздерін қауіпті сезінеді. Егер қорлау дәл қазір қорланбаса да, ол кез-келген минутта басталуы мүмкін сияқты болып тұрады. «Буллингті алдын алу» кітабында қорлау құрбандары өз тәжірибелерін былай сипаттайды: «Сіз өзіңізді дұрыс емес сезінесіз. Сіз өзіңізді адамдардан оқшаулайсыз және тіпті достар табуға тырыспайсыз. Сіз өзіңізді жауып, үнемі ашуланасыз».
Балалық шақтағы қорлаудың ұзақ мерзімді салдары болуы мүмкін. Буллингтен аман қалған адамдар өзін-өзі бағалаудың төмендігінен зардап шегеді, селфармға, депрессияға және тәуелділіктің әртүрлі түрлеріне бейім. Егер адам бастапқыда психикалық проблемаларға бейім болса, буллинг олардың даму ықтималдығын арттырады.
Буллингтін салдары агрессор үшін де, бақылаушылар үшін де, әрине, жәбірленуші үшін де бар.
Буллингтен аман қалған адамдар әдетте келесі мәселелерге тап болады:
Буллингтін салдарымен жұмыс істеуге болады және қажет. Өз проблемаларыңыздың себептерін іздеңіз және салауатты өзін-өзі бағалауды қалпына келтіріңіз. Буллингтін салдары терапияда сәтті жұмыс істейді. Егер сіз бала кезіңізде қорлаудың құрбаны, куәгері немесе бастамашысы болсаңыз және тәжірибенің жағымсыз салдарын сезсеңіз, психологтан немесе психотерапевттен көмек сұраған жөн.